Wibi's Praatjes - Hoogtevrees
Daar ben ik weer en Wibi is de naam.
Niet lachen hoor, maar ik ga jullie nu iets vertellen dat best gênant is voor een parkiet.
Ik durf namelijk niet uit mijn kooi te komen, want ik heb hoogtevrees.
Niet verder vertellen hoor, anders gaat iedereen lachen.
Want oei, wat is het toch diep.
En dan ben ik nog niet eens aan het vliegen.
Ik ben er wel eens uit geweest toen ik nog heel klein was.
Toen had mama, zo noem ik Marjolein haar moeder, mij gepakt en was ik ontsnapt.
Nou dat doe ik mooi niet meer, mij allemaal maar veel te hoog.
Ik ben er daarna ook nooit meer uitgekomen, ook niet als ik gelokt wordt met eten.
Want zal ik eens iets grappigs vertellen.
Ze probeerde mij erg een keer uit te lokken door op mijn deurtje een kartonnetje met zaadjes te leggen.
Maar ik was ze mooi te slim af.
Ik tikte tegen de onderkant van het kartonnetje, waardoor alle zaadjes mijn kant op kwamen rollen.
Ha, mij lok je er mooi niet uit.
Tja, ik durf dan misschien mijn kooi niet uit, maar ik ben verder wel heel lief hoor en hou van lekker babbelen en knuffelen in mijn kooi.
Dit was het weer voor deze keer en niet verder vertellen hé.
Over mijn hoogtevrees enzo.
Heel veel knufjes,
Wibi
Reacties
Een reactie posten