Boekreview van Haar naam was Sarah.

De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar de Velodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie.
Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong.
Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis.
Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie.
Haar echtgenoot probeert haar ervan te weerhouden zich met deze geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit desondanks het spoor van Sarah te volgen.
Haar naam was Sarah is een ontroerende roman waarin het grote drama dat zich in Parijs voltrok, is teruggebracht tot het verhaal van één slachtoffer, en dat is zó overtuigend gedaan dat het geen enkele lezer onberoerd zal laten.

Ik houd best wel van boeken over de oorlog.
Geschiedenis is altijd al een van mijn favoriete vakken geweest en oorlogen en drama’s van vroeger: vind ik altijd wel interessant om over te lezen.
Hoe het er aan toe ging en hoe men wist te overleven.
Ik vind dit een heel goed boek en het is heel goed geschreven.
Je wordt als het ware gewoon in het verhaal meegenomen.
In de eerste helt van het boek lees je fragmenten van een meisje die de oorlog meemaakte, en je leest fragmenten van Julia, die zestig jaar later in Parijs leeft.
Deze snelle wisseling van tijd en plaats maakt het verhaal heel vlot: het is alles behalve langdradig.
In het begin is het wel een beetje wennen om telkens te switchen, maar na een tijdje begrijp je het verband tussen de twee verhalen.

Ik was enorm onder de indruk van dit verhaal.
Ik weet wel het een en ander over de oorlog, de Joden, de nazi’s en dergelijke.
Maar dat dit gebeurde in Frankrijk?
Ik had echt, net als heel veel mensen, geen idee.
Tatiana de Rosnay heeft het op een hele menselijke manier neergezet.
Het verhaal van een meisje uit de oorlog. Heel goed gedaan en erg ontroerend.
Af en toe denk je echt: je zal zoiets maar meemaken.
En dat zulke dingen ook in het echt gebeurde, jemig.

Absoluut een aanrader, ook als je niet geinteresseerd bent in oorlogsverhalen.

Titel: Haar naam was Sarah
Auteur: Tatiana de Rosnay
Uitgeverij Artemis
Prijs: 10.00

Reacties

Populaire posts van deze blog

Let op met verse muntthee

wat is het verschil tussen eyeliner, oogpotlood & gelliner?