Gedicht - Een rugzak

Een rugzak

Ieder mens draagt in zijn leven

Een onzichtbare rugzak mee

Bergt daarin zijn vreugde en zorgen

Verzamelingen van wel en wee

Soms is de rugzak zwaar van stenen

Dan weer vederlicht

Blijft er nog wat ruimte over

Maar dikwijls kan hij niet meer dicht

Kijk in een verloren uurtje

Heel de inhoud nog eens door

Kan er meestal iets verdwijnen

Wat zijn waarde reeds verloor

Langzaam wordt de rugzak leger

De tijd gaat voorbij

En bij het naderen van de avond

Werpt men een deel der last opzij

Maar er is nog veel van waarde

Wat men koestert

Graag behoudt

Al schijnen het soms kleinigheden

Het zijn herinneringen meer dan goud.